Refundacja składki emerytalnej i rentowej z PFRON – przychód, który musi zostać opodatkowany
Umowa kredytu odgrywa szczególnie ważną rolę w finansowaniu środków trwałych należących do przedsiębiorstwa. Czasem w dokumencie widnieje informacja, że bank staje się współwłaścicielem konkretnej rzeczy (w większości przypadków mowa o 49%). To informacja, że przedsiębiorca nie wykonuje odpisów amortyzacyjnych od ogólnej wartości środka trwałego, a jedynie od 51% wartości. Kredytowanie pozwala wliczyć do kosztów wydatków związanych z użytkowaniem nabytych rzeczy oraz ich ubezpieczeniem.
Kapitał to nie sam pieniądz, gdyż w przedsiębiorstwie może również brakować środków stałych czy sprzętu wykorzystywanego do pracy, a także lokum. W omawianej sytuacji najczęściej stosowane jest finansowanie w formie leasingu. W taki sposób można finansować rzeczy ruchome, grunty oraz nieruchomości. Aby kwoty podlegające pod leasing znalazły się w kosztach, konieczne jest rozróżnienie charakteru umowy, gdyż dostępny jest leasing operacyjny oraz finansowy.
Pierwszy z nich charakteryzuje się tym, że leasingowana rzecz przez cały okres trwania umowy jest własnością firmy leasingowej. Oznacza to, że przedsiębiorca nie ma prawa wpisać jej do ewidencji środków trwałych prowadzonej działalności oraz odliczać amortyzacji.
Koszty w leasingu operacyjnym kształtują się następująco:
- raty leasingowe powiększone o odsetki,
- czynsz inicjalny znany również jako opłata wstępna,
- wydatki powiązane z eksploatacją przedmiotu leasingu,
- ubezpieczenie.
Druga opcja, czyli leasing finansowy ma zupełnie inną podstawę w trakcie naliczania kosztu. Oznacza to, że leasingowana rzecz od razu po podpisaniu umowy pozostaje własnością przedsiębiorcy. Do kosztów nie zalicza się konkretnych rat leasingu, ale wśród kosztów uzyskania przychodu występują:
- odpisy amortyzacyjne – leasingowana rzecz stanowi jednocześnie środek trwały dla firmy,
- odsetkowe raty leasingowe,
- wydatki ponoszone w trakcie korzystania z przedmiotu leasingu,
- ubezpieczenie.
Unia Europejska oraz Rząd również oferują finansowanie przedsiębiorstwa. W tym celu środki przeznaczone na wspieranie przedsiębiorców przyznawane są bezzwrotnie i stanowią przychód dla firmy. Co ważne środki są zwolnione z podatku. Oznacza to, że po otrzymaniu dotacji z UE albo budżetu Polski nie ma konieczności wykazywania środków w przychodach z działalności oraz uiszczania od nich podatku dochodowego. Jednak ta sytuacja niesie za sobą pewne konsekwencje, a mianowicie środki stałe czy przedmioty nabyte za dotację nie mogą stanowić dla firmy kosztów podatkowych.
Jeśli przedsiębiorca zakupi środki trwałe, odpisy amortyzacyjne nie mogą zostać potraktowane jako koszty podatkowe. Tak samo jest w przypadku towarów opłaconych z uzyskanej dotacji, nawet jeśli zostanie ona potwierdzona fakturą zakupu.
Powyżej przedstawiono podstawowe zasady dotyczące dofinansowania, ale istnieje wyjątek od tej reguły, a mianowicie środki uzyskane z Funduszu pracy. Mowa o wsparciu finansowym oferowanym osobom bezrobotnym umożliwiającym rozpoczęcie własnej działalności gospodarczej i wsparcie zakupu podstawowych środków czy sprzętu. Dotacje uzyskiwane z Urzędu pracy zostały wymienione w ustawie jako przychód podlegający zwolnieniu podatkowemu, jednak wydatki kwalifikują się jako koszty. Oznacza to, że przedsiębiorca może je wprowadzić do KPiR. Istnieje jeden wyjątek, a mianowicie środki trwałe nabyte z dotacji i rozliczane przy pomocy odpisów amortyzacyjnych również nie stanowią kosztu podatkowego.
Uzyskanie środków finansowych jest szczególnie trudne dla przedsiębiorców, którzy dopiero rozpoczynają swoją działalność, gdyż nie mają oni zdolności kredytowej. Oznacza to, że często nawet bez analizowania wniosku o finansowanie z banku, uzyskują oni negatywną odpowiedź. W omawianym przypadku jedynym rozwiązaniem jest pożyczka z inicjatyw społecznych, która jest finansowana przy pomocy środków unijnych. Zwrotna pożyczka daje możliwość rozliczenia zakupów w taki sam sposób, jak w przypadku kredytu i jednocześnie nie stanowi bezpośredniego przychodu dla podatnika.
W sytuacji, kiedy przedsiębiorca uzyska refundację z Urzędu Pracy, środki staną się dla niego pozostałymi przychodami, które musi opodatkować podatkiem dochodowym.
Sposoby finansowania przedsiębiorstwa są różne, a wszystkie szczegóły związane z księgowaniem przychodów i kosztów są uwarunkowane sposobem ich otrzymania.